Kinderen...

[JelleP]

Opvallend is het feit dat de Renault 4 niet alleen leuke reacties losmaakt bij volwassenen; ook kinderen zien heel goed dat hier iets bijzonders voorbij rolt. Het Viertje mag zich wat ons betreft scharen tussen de Eend, Kever, Mini en, vooruit, de Fiat 500 (al is dat meer een brommobiel), toch lijkt de R4 met zijn hoekige vormen al veel meer op een ‘echte auto’ uit de jaren ’90, toen vormgeving plaats moest maken voor praktisch nut. Zéker als op je exemplaar zwarte kunststof spiegeltjes zitten en chroomwerk geheel ontbreekt doe je ergens toch niet helemaal mee.
En tóch weten ook kinderen het koekblik te waarderen, al helpt de vanochtend gemonteerde blinkend nieuwe chromen voorbumper daar wel een flinke hand in mee. ‘Mogen we er even in zitten? Hij is al meer dan honderd jaar oud, toch?’
‘Jazeker, deze automobiel is nog van koning Lodewijk Napoleon geweest.’

De scoutingopkomst is weer voorbij, de kinderen zijn na een actieve middag boomklimmen en huttenbouwen in de buitenlucht weer naar huis. De ideale situatie om je fietssleutel kwijt te raken; zeker als je negen bent.
Hup, daar gaan we in vol ornaat in onze groene uniforms de auto van de koning in. De voltallige scoutingleiding en een uitgelaten welpje, de laatste voor de zekerheid, gewichtstechnisch, achterin (Koning Lodewijk had van roest helaas nog nooit gehoord). Zo willen ze allemaal wel thuisgebracht worden!

Het miezert en het begint donker te worden. Met een omweg rij ik naar huis. De afgetrapte scouting-bergschoenen met dikke zolen rijden niet prettig en de vele reflecterende koplampen op het natte asfalt scheppen een onoverzichtelijk uitzicht. Ik rij 50, in de verte staat een bestelbus op het voorsorteervak linksaf, vlak daarachter een vluchtheuvel. Ik zie aan de overkant drie kleine silhouetten op kinderfietsjes de weg op duiken en achter de afslaande bestelbus uit het zicht verdwijnen. Dan gaat het snel. Op het moment dat ik voor de zekerheid mijn voet alvast van het gaspedaal haal schieten drie fietsjes tegelijkertijd over de vluchtheuvel heen. Mijn beide benen strekken zich; de linkervoet op de koppeling, de rechtervoet op het rem- en gaspedaal tegelijk. Mijn voet herpositioneren gaat nu even niet; hier telt nu even elke centimeter. Gierend, piepend en met brullende motor komt de Vier met anderhalve meter over tot stilstand; drie zenuwachtig lachende gezichtjes kijken me aan en verdwijnen in het donker.

[marcGTL.BE]

Oef,als op zoeen moment je voet mee op het gaspedaal staat speelt dat geen rol. Als je maar stil staat. Heb ik ook al mee gemaakt.

[Voormalig Steunpunt NO]

Meeslepend stuk proza, Jelle.
Wie weet zit er nog een loopbaan als schrijver in.....
Gelukkig dat het allemaal goed afgelopen is.
Die kinderen hadden het koppie natuurlijk alleen bij het verzamelen van Sint Maarten snoep

[plakjes]

Gelukkig goed afgelopen!
Maar inderdaad heb ik ook gemerkt dat als je met werkschoenen aan een noodstop maakt met de r4, je er het gaspedaal ook vaak bij intrapt.

[Mark4GTL]

1 ding is nu wel zeker... De remmentest is geslaagd.

Maar ook hier herkenbaar, met de werkschoenen 2 pedalen intrappen. Heeft naast de R4 ook o.a. de FUEGO last van (en ook de Volkomen Waardeloze Caddy van t werk)