Later stel ik me misschien voor, nu eerst even belangrijkere zaken
. Wij wonen in het Brabantse, vlakbij Tilburg. Mijn man is bij vele ''vierders'' bekend, ook op dit forum natuurlijk. Hij is net zo'n adept als de meesten van jullie. Onze enige wirkungsfahige 4 heeft het vandaag opgegeven. Onze achtertuin biedt van bovenaf (of van welke richting dan ook....) een rustieke aanblik: volgestouwd met -restanten van- wat ooit fiere viertjes waren. En rustig roestten zij daar voort. Als je goed luistert dan, maar een stel goede ogen is voldoende.Het probleem van des hobbyists vrouw is het volgende: geen tuinruimte meer, een aperte olie- en roestlucht, geen ruimte meer om het wasgoed buiten te drogen, een groeiende ergernis in het algemeen om de roestende wrakjes. Ons huis staat te koop. Op de woning zelf is al genoeg af te dingen qua schoonheid..... Maar je ziet bezoekers een twijfelende, afkeurende, danwel ronduit walgende blik werpen op deze allesoverheersende schroothoop. Vergeef me, deze vrouw van hobbyist is geen hobbyist. Eens vond ik het leuk. Nu niet meer. Hubbie is namelijk nooit thuis, krijgt geen enkel viertje gesleten bij mede-hobbyisten, heeft nergens tijd voor.
Een schildering: dwars voor het achterraam van de woonkamer: een blauwe GTL zonder wielen, zwaar verschoten en verroest, zonder deur aan de zijkant. Half in de garage: een beige besteller. Wilde plannen om die om te bouwen tot een lpg-tje zijn gestrand. Geldgebrek en tijdgebrek. Een wit GTL-etje, onze eersteling ooit. Heeft maanden in het oosten des lands gestaan bij een medeforummer, is uiteindelijk nog steeds niet gerepareerd. Volgens mij is alleen de bodem gelast. Pogingen om het autootje bij een andere hobbyist onder te brengen zijn op niets uitgelopen. Verder: een blauwe GTL, op het grasveldje, onder de waslijnen. Een ''kadootje'' van ik dacht Eefje. Is niet rijvaardig. In dezelfde rij als de beige besteller, de witte GTL (zonder interieur en ook open aan een kant), een gebloemd TL-etje. Vorig jaar, ondanks protesten van ondergetekende, gekocht van een dorpsgenoot. Het werd me zeg maar door de strot geduwd. Een eigen autootje voor moeder de vrouw..... Dat is 15 maanden geleden, en het ding heeft nooit gereden. Commentaar van de garagehouder die er een APK op moest zetten: Als je eerst de versnellingsbak vervangt, en nog wat aangrijpende renovaties..... dan wil ik het ding keuren voor een APK. In deze staat komt ie er beslist niet door! Als laatste in de trieste rij de rode GTL die het vandaag opgaf. Talloze reparaties zijn al aan het ding uitgevoerd. Het is doodeng om je kinderen te moeten vervoeren in een auto zonder betrouwbare remmen, heel veel euries zijn daar al aan uitgegeven. Ook vandaag een grote plas remvloeistof onder de auto. Ik trapte het pedaal bijna dwars door de vloer, en nog remde 't kreng niet natuurlijk. Hubbie is er natuurlijk niet, die zit in het buitenland. Dit rode, verschoten viertje was ons enige rijdende vervoermiddel. Onstuitbaar zelfs, zo zonder remmen. Toen ik vanmiddag, na een verhitte discussie, doodmoe van alles, wegreed, met drie kinderen in de auto, viel plotseling de motor uit. En kreeg 'm niet meer opgestart. Choke klein stukje uit, wat verder uit, nog wat verder uit...... Hielp allemaal niets. Enkele behulpzame omstanders hebben 't autootje aan de kant geduwd. Er zat overigens genoeg benzine in de tank, en naar ik weet is de accu niet zo oud. Ik had geen licht gevoerd, of iets anders dat stroom kon trekken.
Hubbie was boos. Hoe kon dit nu weer, ik had vast de motor verzopen. Geen discussie mee te voeren. Ik weet het niet. Wat Hubbie voor dit autootje voelt moet Echte Liefde zijn..... het faalt nooit. Ik wel. En nu ben ik het beu. In de overtreffende trap. Er moet Iets Gebeuren. Ik wil met alle liefde een ieder die dit leest, en niet te beroerd is om een kijkje te komen nemen, ontvangen als een zeer gewaardeerde gast, op voorwaarde dat je een professioneel oog laat gaan over wat ooit de restanten waren van een glorieus hobby-verleden. Volgens Hubbie, als van onze rode 4 het plaatwerk wordt vervangen (want op diverse plekken gaten van roest), overgespoten wordt, het dashboard vervangen, het remsysteem vervangen..... DAN KAN HIJ NOG 20 JAAR MEE! Bekijk het eens rustig, misschien zit er iets van je gading bij. Ik moet opeens lachen. Jaja, ik ben liefhebbers aan het ronselen voor ons wagenpark. Misschien een vergeefse missie, maar.... niet geschoten, altijd mis. En wees gerust, Hubbie zal niet protesteren. Eindelijk, na lange jaren, heeft hij toegegeven dat we Geen Tijd, Geen Geld, en Geen Plaats hebben voor zoveel viertjes! Bedankt voor 't luisteren jongens. He, wat lucht dat op.
Dat ik het eerst niet zo vatte komt vanwege mijn totale gebrek aan materialisme op wat voor gebied dan ook. Maar goed, ik zal je uiterst humane suggestie doorgeven aan mijn echtgenoot.