Renault 4 Club Nederland

Wie weet vanaf welk jaar deze dingen werden toegepast?

Ik gok op het rampjaar 1978

Oei, dan rijd ik dus met mijn decouvrable uit 1974 voor gek
Snel op zoek naar echte dus!

Dt is de decouvrable van het safari-dashboard, de gele kleur en de dakknopjes naar ik mag aannemen? Staan ons nog meer verrassingen op het gebied van originaliteit te wachten?

Rampjaar?
Is een viertje uit 78 zo erg? Of zo slecht?
Nooit eerder van een dergelijk "rampjaar" gehoord.
Wie weet er meer van?

Hallo Paul,

feitelijk heeft er een opeenvolging van rampzaligheden, ongelukkige beslissingen en jammerlijkheden van groeiende desastreusiteit plaatsgevonden in de jaren na het jubeljaar 1961.

Waar het aanvankelijk nog om kleine misstappen ging zoals geamendeerde plaatwerkvormen (september/oktober '61), veranderende bumpervormen en verval van ornamenten, eliminatie van klapruiten en terugval tot kunststof logo's (september '62), namen de gruwelijkheden in de navolgende jaren op vreselijke wijze hun beloop. De introductie van skai-bekleding, reeds in '64 is nog maar een kleinigheid.

Waar eind '66 nog hoop gloorde met de introductie van een verfraaid dashboard gruwelden wij (en dan spreek ik in de zin van "men" want mijn geboorte zou nog 8 jaar op zich laten wachten) een jaar later bij de eerste onttakeling van het aanzicht der R4. Om van de uitpuilende en volslagen overtrokken 4-versnellingsbak die erachter schuil ging nog maar te zwijgen.

Vanaf toen ging het snel bergafwaarts. In de vroege jaren 70 omvatte de verpaupering de introductie van een hoogspanningsinstallatie, die gelijktijdig kwam met het gaan van de mogelijkheid tot aanzwengelen. De auto's die slachtoffer waren van deze ruineringsslag waren ook van buitenaf te herkennen aan hun verminkte dorpels, die nog slechts met een driehoeksprofiel betimmerd waren.

Nagenoeg compleet was de ontreddering eind '74, toen ten tweede male een klap in het gezicht werd uitgedeeld. Slechts achter een plastic plank kon men de resten van wat ooit 4 was vanaf toen nog herkennen.

De genadeslag viel echter als een tweetrapsraket, met als aanvang eind '76, toen de ooit fraai geproportioneerde knipperlichten het veld moesten ruimen voor overgedimensioneerde platen die de onderzijde van de motorkap besloegen. Het definitieve eind was er in september '77, toen ook de luchtinlaatklep de laatste slag verloor, en pantservoertuigen met uitzinnige motorinhouden ons iedere herinnering aan de schoonheid van weleer ontnamen.

Amen Bram,

Het is nu zefs zo erg geworden dat er mensen zijn die in hun drang naar nostalgie, elementen van eerdere modelen gebruiken om wanstaltige chimaeren te creeren.
GTL plastic met type 1 motorkap.
Een 1968 Sinpar versnellingsbak in een 1984 TL en ga zo maar door.

Gigantische 1400 injectie motoren met of zonder turbo in origine Gendarmerie wagens.

De lijst gaat verder.

harbourseal schreef:
Gigantische 1400 injectie motoren met of zonder turbo in origine Gendarmerie wagens.

Barbaren ! ...wanstallig! .... Laat staan mét een type 1 motorkap.. tsss.

Anderzijds moet ikzelf vasstellen, dat door al de jaren heen de fabrieksmatige veranderingen, die wellicht te maken had met veiligheideisen, technische eisen en verbeteringen, aanspreekbaarheid, wetsveranderingen enz, weinig afbreuk heeft gedaan aan de gehele vormgeving van de herkenbare R4......chapeau ...

Wat de een wanstaltig vindt is voor een ander geweldig !!
Niet iedereen is er op uit om hem origineel te houden
Hoort een beetje bij de vier !!

je kunt ook combineren ...wat grappg is, of niet.... wel creatief..

jandoe1000 schreef:Oei, dan rijd ik dus met mijn decouvrable uit 1974 voor gek
Snel op zoek naar echte dus!

mijn 1985 F6 heeft ze ook, die laat ik lekker zitten dus!
(al heb ik het idee dat ze van metaal zijn...)

Begin jaren negentig "restaureerde" ik mijn eerste project. Een Peugeot 204 cabriolet uit 1969. Mijn vrouw wilde per se dat deze rood werd en dan zo rood mogelijk. Bij het kiezen in de spuiterij uit de kleurstalen werd het al feller rood. De volgende dag werd ik door een kennis die ernaast woonde gebeld. Ik moest toch echt eens gaan kijken. De binnenkant van de motorkap was al gespoten in - ja je raad het al - feloranje.

De spuiter deed er niet moeilijk over en we zijn van kleur gewisseld naar "Ferrarirood". Een tijd later deed ik mee aan een soort van concours d'elegance in Den Helder. Er reden destijds misschien 10 van deze auto's rond in Nederland, maar 3 waren aanwezig en alle drie in rood. Een ervan vertelde mij dat hij maanden had gezocht naar het juiste kleurnummer. Eerlijk, ik kon het verschil tussen de mijne en de zijne niet ontdekken. Ook kreeg ik van veel mensen complimenten over de originele ronde spiegel. Dat ik die van een 66-er bestel had afgesloopt heb ik maar niet vermeld. Daar hoorde eigenlijk van die standaard hoekige spiegels op die nu nog op veel "moderne" 4-tjes zitten.

Tot ongenoegen van de 2 andere cabriobezitters won ik de tweede prijs.
Later kwam ik een perfecte zwarte plastic grill tegen van een 76-er sedan. Dat stond toch veel beter dan het originele oudbakken rvs-stangetjes model. Het werd er bijna een moderne auto van. Op een concours hoefde ik echter niet meer aan te komen.