Renault 4 Club Nederland

In mijn blog deel 25 (zie link hieronder) probeer ik te omschrijven hoe ik over auto's denk.
Terwijl ik een autogek ben, heb ik een aversie tegen moderne auto's en hoe het zich ff ontwikkeld.
Nu ben ik eigenlijk benieuwd wat anderen beweegt om in een achterhaalde R4 te rijden.
Is het om t model? Om anders te zijn dan anderen? De kunst vd eenvoud? Het zelf kunnen repareren?
Laat het me weten! Ik ben er erg benieuwd naar. En er volgt wellicht een leuke discussie.

Vr Gr Tim

de geschiedenis
opa > pa > en nu ik

en omdat mooi simpele auto is

Waarom een R4??

Ik wilde graag een autootje erbij, want een tweede auto is toch wel handig op zijn tijd.
Voor een beetje hobby en niet te duur en een beetje invulling van mijn midlifecrisis.
Daarnaast is een R4 toch wel een heel praktisch wagentje, 5 deuren en een redelijke laadruimte.

Daarom een R4!!

En er is natuurlijk maar 1 auto en dat is Renault

Grtz, Jerome.

Als je een R4 hebt hoef je de vraag eigenlijk al niet meer te stellen.
Maar wat mij betreft; nostalgie ( mijn ouders hebben er vele gehad en ik ook).
Vele jaren met z'n vijven op vakantie in de 4 naar Engeland. Bagage erin erop en erachter jawel! en toch altijd zonder problemen.
Al met al een erg handig autootje,leuk om te zien,veel zelf aan te doen en het rijdt ook nog eens heerlijk!

t Is begonnen als een leuk tweede autootje, nostalgie vanuit mijn ouders' wagenpark.
Inmiddels is het "verworden" tot een volwaardig automobiel, mede door de oldtimerverzekering en het zelfonderhoud goedkoop te rijden. Comfortabel genoeg, vreselijk zuinig, en niemand die het je kwalijk neemt dat je rijdt als een oude lul (hoort toch bij zo'n autootje), niet omdat ik zo oud ben, maar omdat het behoorlijk rustgevend is met een gangetje van 95...
(zo rustgevend dat 930 km op een dag best goed vol te houden is, is alleen dat de dag zo behoorlijk lang wordt)

Rudolf

Het is eigenlijk begonnen nadat ik voor een hele tijd uit de roulatie was (auto ongeluk)
De verzekering heef de totall los auto vergoed! dus een andere auto ook Frans, een 308, beviel niet, met de dealer een deal gemaakt voor een andere, een 30.... combi, was ook niks.
Vrouw helemaal weg van een 206 cc, weer een deal met de dealer!!
En een met mijn vrouw!! dat ik een lang gekoesterde wens kon waarmaken, nl een R4!!!
Ook omdat ik in het verleden zo,n 8 jaar bij een renault dealer gewerkt heb, toen waren er nog geen
GTLletjes!
Dus verder weg met meer comfoor, dan de 206 mee nemen, is een 2ltr 16klepjes. Vrouw gaat niet zo graag in de 4 mee!! (hoihoihoi!!!!)
En door de weeks scharrel ik met viertje overal naar toe, ong. 17000 km per jaar.
groeten Jan.

1997.
Een kennis van me had een AK-400 BestelEend en die gingen naar België verhuizen. Ze wilde de Eend niet meenemen maar ze zochten een Belgiesj Renault 4 bestelletje. Die wist ik te staan en de deal was dat ik die zou kopen, LPG inbouwen en in orde maken en ruilen voor die Eend. Toen alles klaar was wilde ze toch liever de Eend zelf houden en zo zat ik dus met een F6 die ik zelf maar gehouden heb. Maar het reed eigenlijk best wel lekker, veel beter als zo'n Eend dus besloot ik 'm voorlopig zelf te gaan rijden. De vorige eigenaar kon waarschijnlijk niet goed met de koppeling overweg want hij had eigenlijk nooit goed geschakeld dus ging ik op zoek naar een andere versnellingsbak en kwam zo bij een 1983 R5 automatic terecht die pas 15.000 km gelopen had en van achter plat gereden was. Ik heb het hele Renaultje meegenomen en heb de motor plus automaat plus alles wat erbij hoort omgebouwd in de F6. Dat was een hele klus (in een boerenschuurtje) maar was wel gelukt en heb zo nog vele jaren ermee rondgereden. De R4F6GTX Automaat dus... 1400cc met automaat op LPG in de F6, heerlijk stadswagentje. Voor langere ritten heb ik nog altijd een ouwe Amerikaanse bak staan...
En toen kreeg ik een nieuwe zwager (ik heb twee zussen maar vijf zwagers... ) en hij reed ook in een Renault 4tje. En van het een komt het ander, andere kennissen wilde er ook een dus al gauw waren er meerdere R4tjes in de kennissenkring die ik in mijn vrije tijd bijhield in een garage, gedeeld met een andere sleutelaar (officiele)
Toen kwam de keuze, naar Frankrijk verhuizen met de hele handel of hier blijven, zonder R4tjes en in het oorlogsmuseum gaan werken. Gekozen voor het museum wat helaas een flop bleek te zijn (oplichtersbende) dus nu geen R4 garage meer en geen museumbeheerder meer... nog twee R4tjes in de nabijheid, de gedeelde militaire ambulance en de rooie TL van m'n zwager. Maar ik rij ook liever met de Cadillac dus alles komt wel goed.

Wat leuk om deze verhalen te lezen!
Ondanks de uiteenlopende redenen zie ik een paar overeenkomsten;
Geschiedenis via familie of vrienden en het dagelijkse gebruiksgemak
(knap toch voor een wagentje uit die tijd).
Vermoedelijk is de R4 er nu grotendeels als 2e auto.
Meer reacties welkom!

Begonnen in 1971 met een witte r4, waarvan ik afscheid moest nemen na een aanrijding. De 4 bleek ook te licht voor het werk dat ik er mee doen moest (varkensbedrijf), dus diverse andere auto`s gehad, maar vanaf 1985 altijd Audi gereden. Na het afstoten van het bedrijf tijd over en toen voor mijn twee kinderen die in Nijmegen studeerden, een r4 1982 gerenoveerd met tweede type dashbord(in 1996). Deze hebben er 11 jaar in rondgereden en zelfs mensen uit Japan mee vervoerd. Toen was de koets helemaal krokant en heb ik de auto weer opgeknapt met een koets uit 1985 met nieuwe dashbord. (eigenlijk vind ik dat nog steeds jammer). De r4 wordt bijna dagelijks gebruikt als tweede auto, behalve als er zout op straat ligt. Ik beb nu al weer een hele tijd bezig met een Rodeo en heb een 1992`r welke een grondige revisibeurt krijgt , chassis lassen remleidingen enz. Groeten Lordje.

lordje schreef:De 4 bleek ook te licht voor het werk dat ik er mee doen moest (varkensbedrijf)

Ben jij die met die pet of die met die laarzen?

Mijn eerste auto was een mosgroene R4 van 1973, uiteraard 850 cc. Veel van geleerd. Ik kon de versnellingsbak bij ingebouwde motor uitbouwen zonder ook maar een fusee of stuurkogel los te halen. Het was eenvoudiger dan ik dacht. Toen hij rot was heb ik hem naar de sloop gebracht. Daarna veel verschilende auto's gehad. Een eend een een peugeot404 305S Citroen GS, Renault 20 Fiat 131 mirafiorie ) en daarna een Lancia Beta 2000 met lederen interieur en toen een Lancia Trevia 2000 automaat. Ze konden steeds harder en ik reeds steeds harder 200+. Maar we mochten steeds minder hard:-(. 120 max-
Dat werd steeds duurder aan bonnen. Had er wel nog een R4 bij maar die stond eigenlijk stil. Na de zoveelste grote bekeuring ben ik maar weer R4 gaan rijden als zelfbescherming.
Ik wil graag hard en als de auto waar ik in zit hard kan, rijd ik ook hard, ook waar het niet mag.
Met de R4 kun je wel hard willen, maar dat kan niet, en dat mag het bijna overal!
Verder, met een R4 heb je bij 110 het 180 gevoel van de Lancia (alleen trilt de lancia dan minder en maakt hij minder lawaai).

tot zover

Haha, leuke reden om R4 te rijden, ik herken dit, en behoed mezelf daarom ook voor een snelle auto.
Zelfs met een R4 kan je tegenwoordig overal geflitst worden.
Zodra ik op de motor zit lap ik plotseling alles aan mn laars

Mijn broer had een R4 (1977 TL) die ik wel eens mocht lenen. Mijn vrienden waren fervente eend-rijders dus dat werd een prestigestrijd. Leukste was een keer ergens in Spanje in de bergen hellingop. Ik liet expres het gas een beetje los om de 2CV het idee te geven dattie erlangs kon. Toen die langszij kroop iets gas erbij tot hij met toeterende auto's erachter weer terug moest..

Rijd nu zo´n 3 jaar F6, is mijn eerste en enige auto. Fijne, betrouwbare wagen, goed gebouwd, rijdt heerlijk. Was eigenlijk een opstapje om te leren lassen om later een "echte" auto te gaan restaureren. En zoals dat dan gaat ben ik nu dus... een F4 aan het restaureren...! Chassis is bijna klaar, volgende stap is een 1400 R11 motor ombouwen, van de zomer nog een oer-5 5-bak gehaald in Frankrijk. Maw: als je het 4-us eenmaal oploopt gaat het van kwaad tot erger

Klinkt goed !
Hou ons op de hoogte !