Renault 4 Club Nederland

Vandaag het probleem eens even aangepakt.
Schokbrekers vervangen door twee oude le Carbon gasdempers. Probleem was voelbaar minder.
Daarna eens een rij langs de wielen gelegd en ze hadden idd best wat toespoor.
Silendbocs los gezet en met een van mijn afgezaagde oude torsiestaven de boel even rechtgezet.
Aan de linkerkant de trommel even open gemaakt en daar blijkt de voorste remvoering idd de grootste remoppervlak te hebben. De achterste heeft het kleinere oppervlak.
Beetje vreemd want zo zitten ze dus al van voor het moment dat ik de boswachter kocht.
Dat word het volgende ding dat ik aanpak want de remdelen zijn nog wel goed, maar ook wat ongelijk afgesleten. En er zit een flinke groef op de trommels. Afdraaien kan maar ik ga dan toch maar voor nieuwe. Samen met nieuwe remschoenen.

Onderweg naar huis even expres met de linkerkant over wat oneffenheden heen gereden. Geen raar trekken meer van het linker achterwiel.
Waarschijnlijk dus een combinatie van een kapotte schokbreker en slechte sporing.
Het voelt een stuk rustiger. Minder springerig.

Goed opgelost, Robert!
Maf van die verkeerdom zitten remschoenen, is er ook een setje voor L aan de R kant gezet of zo? Maar dan zou het handremhefboomje verkeerd moeten zitten. Aan de andere kant, vaak koop je de remschoenen als losse onderdelen, en moet je dat hefboompje overzetten, mogelijk is daar iets mis gegaan...? De bekrachtigde remschoen moet iig de kleine zijn, en de slepende de grote.

@ Bertje

Goed opgelost, Robert!

Maar Bertje toch. Hij heeft twee variabelen veranderd, de schokbrekers (beide kanten en niet omgewisseld) en de sporing).

Ik denk dat er niets met de schokbreker aan de hand is! Door het toespoor wordt het wiel bv bij een putdeksel plotseling zwaarder belast en gaat dan de weg van het toespoor van dat wiel volgen, totdat de druk weer afneemt en er weer een soort evenwicht van links en rechts is.
Dit is eigenlijk het effect waardoor je met skiën bochten maakt.

Ik heb dit effect een keer meegemaakt met uitspoor van de achteras, na het vervangen van die achteras. Op het rechte stuk spoorde hij (zij?) als een trein. Maar op mij testvlak, een lange flauwe bocht naar rechts (de afslag van de rondweg Eindhoven naar Best-A2) bleek de achterkant van de auto bij 120 km/h te gaan meesturen. Een bizonder gevoel

Dus Robert zet de oude schokbrekers er maar weer op

vr gr Fons

Maar Fons toch!

Ik vind nog steeds dat Robert het goed heeft opgelost. Zelf denk ik ook dat het probleem (alleen) in de sporing lag, maar de auto rijdt nu toch weer goed, en dat was toch het doel?